Doneren

Na de geboorte

Kennismaken en afscheid nemen zo kort achter elkaar lijkt onmogelijk. De tijd met je kindje is kort, te kort, en het zal nooit lang genoeg zijn. Schrik er niet voor terug om contact met je kindje te maken en herinneringen te maken, later zal je hier fijn aan terugdenken. Het kan later fijn zijn om zoveel mogelijk tastbare herinneringen aan je kindje te hebben, dus bewaar spulletjes en maak foto’s.

Er komen zoveel dingen op je af en juist nu moet je keuzes maken. Keuzes voor altijd want je kunt ze niet meer over doen. Neem de tijd die je daar voor nodig hebt. Volg daarom vooral je eigen gevoel, praat met de mensen om je heen, maar geef ook duidelijk aan wat jij belangrijk vindt. Laat het weten als je je ergens niet fijn bij voelt en geef aan wat je graag zou willen dan hoor je vanzelf wel of het ook mogelijk is.

Vraag mensen om hulp als je iets nodig hebt, als er thuis nog iets gehaald moet worden. Vaak willen mensen in je omgeving graag helpen en dan zullen ze met liefde iets voor je willen afgeven bij het ziekenhuis of ergens anders. Neem zelf zoveel mogelijk tijd met je kindje.


Om over na te denken:

De tijd dat je samen bent met je kindje kun je er over nadenken of je onderstaande dingen wilt en wanneer:

  • Familie of vrienden die langskomen.
  • Familie of vrienden die je kindje willen vasthouden.
  • Een briefje of kaartje aan je kindje schrijven.
  • Familie of vrienden die een kaartje of briefje willen schrijven of een tekening willen maken voor je kindje.
  • Je kindje vasthouden, knuffelen, handjes vasthouden, een kus geven, van top tot teen bekijken.
  • Iets tegen je kindje zeggen of zingen.
  • Wanneer je naar huis mag kun je je kindje meenemen naar huis of laten opbaren in het mortuarium van het ziekenhuis of het uitvaartcentrum. Wanneer je je kindje meeneemt naar huis kan de uitvaartverzorger vaak zorgen voor een gekoeld wiegje.
  • Wil je graag alleen zijn bij thuiskomt of wil je dat er familie of vrienden komen?
  • Wanneer de arts obductie zinvol vindt zal deze informeren of je hiermee akkoord gaat. Wanneer je het moeilijk vindt om hierover een beslissing te maken bespreek dit dan met je behandelend arts of de maatschappelijk werker. Zij kunnen je ook uitleg geven over de procedure om eventuele angst misschien te verminderen.

Afhankelijk van de zwangerschapsduur zijn onderstaande dingen soms ook mogelijk:

  • Hand en/of voetafdrukjes van je kindje in gips of met inkt (meer info bij “Ter nagedachtenis aan je kindje”).
  • Een haarlokje van je kindje afknippen.
  • Je kindje wassen, insmeren, masseren, aankleden, sieraden omdoen. Je kunt hier ook alleen bij aanwezig zijn als je bv. liever wilt dat de zorg  je kindje wast.

Bij twijfel kun je het altijd aan de zorg vragen.

“De tijd met ons meisje was zo bijzonder, daar was ze dan, ons kindje waar we 9 maanden naar hadden uitgekeken, ze was prachtig, het was echt zo bijzonder als wanneer andere mensen de ontmoeting met hun kindje omschreven. Familie kwam langs en bewonderden haar en de gelijkenissen die er waren met ons. Ook namen we genoeg tijd om alleen te zijn met ons meisje en om mooie herinneringen te maken.”