Waar vind jij hulp
Wanneer jij als (overgroot)opa of (overgroot)oma, oom of tante, neefje of nichtje, etc. ook erg had uitgekeken naar de komst van dit kindje, dan ervaar je het verdriet nu vaak dubbel. De dubbele blijdschap, die jij ervaarde bij het zien van de 1e echofoto's, ervaar je nu als dubbel verdriet. Het verdriet wat je zelf hebt en het verdriet om het familielid dat zijn of haar dochter of zoon heeft verloren. Jij hebt misschien ook plannen gemaakt voor de toekomst, nagedacht over dat eerste logeerpartijtje en misschien zijn er al grapjes gemaakt als "je kunt wel zien dat jij oma wordt". Vaak is er nog meer onbegrip vanuit jouw omgeving als jij ook erg verdrietig bent.
Waar moet jij nu met je verdriet heen?
Je wilt de ouders niet teveel belasten met jouw verdriet, dat hebben ze immers al genoeg, maar voor jou is het ook belangrijk om erover te praten. Je mag je verdriet gerust aan de ouders laten zien, dit is alleen maar een teken dat het kindje voor jou ook belangrijk is. Het is wel belangrijk om er begrip voor te hebben als de ouders nu geen luisterend oor kunnen opbrengen voor jouw verdriet. Praat met andere familie of vrienden of schrijf je gevoelens op in een dagboek. Ook boeken lezen over dit onderwerp of lotgenotencontact kan fijn zijn. Kijk hiervoor bij "boeken" en "lotgenotencontact"
